Δυο αχτίδες ήλιου κι ένα σύννεφο να παίζουν και να κρύβονται χωρίς να θέλουν να χαθούν χάνονται και γελάνε και το σύννεφο να βρέξει θέλει μα κρατιέται.
Out on the wiley, windy moors We'd roll and fall in green. You had a temper like my jealousy: Too hot, too greedy. How could you leave me, When I needed to possess you? I hated you. I loved you, too.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου